• O SZKOLE SŁÓW KILKA...

        • Rok szkolny 2008/2009

        • KONCERT Z OKAZJI DNIA EDUKACJI NARODOWEJ 16.10.08

          Program artystyczny powstał z inicjatywy i pomysłu naszej absolwentki Anny Haltebrut, która zaproponowała scenariusz oparty o znane przebije musicalowe i operetkowe. Nasi uzdolnieni uczniowie dzielnie opracowali piosenki i układy choreograficzne, które zaprezentowali 16 października 2008 r., w prezencie z okazji Dnia Edukacji Narodowej.

          FOTOGALERIA

          KONCERT Z OKAZJI 90. ROCZNICY ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI

          Artyści z "Jedynki" przygotowali program artystyczny pt. "Pamiętasz była jesień..."

          FOTOGALERIA

          SZKOLNE MIKOŁAJKI 6.12.08

          FOTOGALERIA

          STULECIE *Jedynki* 12.12.2008

          Nasza szkoła w roku szkolnym 2008/2009 obchodzi 100 - lecie, choć ciągle uczęszczają do Niej dzieci i młodzież to czasy jej powstania są bardzo odległe. Wspaniałymi pamiątkami, świadczącymi o Jej długowieczności są Kroniki Szkolne. Oto pierwsza z nich. Powstała w 1926 roku i redagowana była przez ówczesnego Kierownika Szkoły p. Ludwika Starościaka.

          Mam sto lat - kartki z pamiętnika „Jedynki”
          Czy ktoś pamięta rok 1908? Na pewno nie, bo to zbyt odległe czasy. Człowiek jest kruchy i nietrwały, ma jednak talent do zostawiania po sobie rzeczy wiecznych, które w swych „murach" przechowują pamięć o nim.
          Tak też jest ze mną, najstarszą szkołą w Milanówku. Pamiętam przecież tak wiele - ludzi, trudny czas, zmiany.
          Mam już sto lat, a rok mojego zaistnienia, rok 1908 powitałam jako Prywatna Szkoła Ludowa przy ulicy Droga Królewska. Stało się tak dzięki mieszkańcom Milanówka i Grudowa, którzy w tym właśnie roku utworzyli komitet budowy szkoły; jego działacze zakupili ze składek plac na nazwiska prywatnych osób, ale od początku wiadomo było, że teren należeć będzie do społeczności milanowskiej. W ten sposób można było rozpocząć budowę. W ten sposób ujrzałam świat.



          Pierwsze kroki stawiałam pod kierownictwem niezapomnianej Janiny Mierzanowskiej, która właściwie wprowadziła mnie w dorosłość, bowiem pełniła tę funkcję do roku 1925.
          I wojna światowa przyniosła pierwsze zniszczenia - w pamiętnym dla Polaków 1918 roku przystąpiono, więc do mojego remontu i rozbudowy. Teraz, w wolnej Polsce, byłam już Publiczną Szkołą Powszechną i miałam cztery oddziały.



          Lata międzywojenne były dla mnie czasem ciągłego rozwoju. Powiększał się budynek, przybywało sal lekcyjnych, nauczycieli, oddziałów i - co najradośniejsze - moich uczniów.



          Nadszedł rok 1925, a wraz z nim długoletni (aż do roku 1968) okres kierowania mną przez wspaniałego Ludwika Starościaka, który całe życie z pasją poświęcił walce o moje istnienie i rozwój.



          Sprawił, że już w 1926 roku nadano mi zaszczytne imię księdza Piotra Skargi, które po II wojnie światowej odzyskałam dopiero w 1989 roku dzięki staraniom obecnej Dyrektor Szkoły - Elżbiety Przeździeckiej.
          Czas ten pamiętam jako lata dynamicznego rozwoju, tętniącej młodym życiem, rozśpiewanej i artystycznie aktywnej szkoły.



          Wybuch II wojny światowej nie odebrał mi życia. Nauczanie odbywało się w prywatnych domach, a ukochany kierownik dbał o mój honor i dumę polskiej szkoły.
          Wyzwolenie przywróciło chęć i konieczność uruchomienia moich działań. Nie było to łatwe. Początkowo przeniosłam się do wynajętego budynku przy ulicy Kościuszki, ale już w 1946 roku zawiązał się Komitet Rozbudowy Szkoły, by w maju 1947 roku rozpocząć modernizację budynku szkolnego w obecnym miejscu.



          Marzenie mojego Kierownika spełniło się 31 sierpnia 1952 roku. Stałam się wreszcie Szkołą Podstawową nr 1.


          Poczułam wiatr w żagle i pomimo ciężkich czasów stopniowo nabierałam pewności siebie. Wyniki w nauce były bardzo dobre, powstawały zespoły artystyczne, zatrudniałam coraz więcej wspaniałych nauczycieli, pojawili się wreszcie harcerze, nadający mojemu obliczu historycznego już dziś znaczenia - stali się swoistą tradycją w środowisku milanowskim.
          Ludwik Starościak opuścił nas w 1970 roku, jednak zostawił mnie w dobrej kondycji i gotową do dalszej intensywnej pracy.
          Kolejni moi Kierownicy, a później Dyrektorzy w osobach Edwarda Puczyłowskiego, Henryka Wiśniewskiego, Leona Zdrójewskiego, Tadeusza Powązki, Krystyny Kozłowskiej i obecnej mojej „opiekunki" Elżbiety Przeździeckiej kultywowali tradycje i obyczaje polskiej szkoły oraz dbali o mój wizerunek wśród lokalnej społeczności. Przeżyliśmy razem wiele jubileuszy i uroczystości, witaliśmy wielu zacnych gości - Prymasa Józefa Glempa, biskupa Tadeusza Pikusa,


          pisarzy, artystów, działaczy. Wielokrotnie byliśmy gospodarzem imprez sportowych, artystycznych i charytatywnych, w tym Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
           



          Dzisiaj czuję się lepiej niż kiedykolwiek. Od roku 2002 stałam się Zespołem Szkół Gminnych - goszczę w swoich murach młodzież szkoły podstawowej i gimnazjum. W 2007 roku, dzięki staraniom Dyrektor Elżbiety Przeździeckiej, otwarto moje nowe skrzydło - z piękną biblioteką, kuchnią, stołówką i przestronnymi pracowniami.



          Obok znajduje się nowoczesna hala sportowa.

           

          12 grudnia 2008 roku z dumą przyjmę życzenia jubileuszowe; śmiało już patrzę w przyszłość i oczekuję następnych pokoleń dyrektorów, nauczycieli i uczniów, którzy dalej będą tworzyć tę piękną kartę w historii edukacji naszego Milanówka.
          W moje progi zapraszam wszystkich, którzy chcieliby wraz ze mną wspominać i świętować - absolwentów, dawnych pracowników, sympatyków i przyjaciół. Zgodnie z tradycją zachęcam do wykupienia symbolicznych „cegiełek", mających wspomóc moje działania i dalszy rozwój.
          Mój niezapomniany przewodnik - Ludwik Starościak zaraził mnie kiedyś marzeniami. Chciałabym spełniać je nadal.

          Wspomnień wysłuchała
          Katarzyna Dławichowska

           

          ZAPRASZAMY DO OBEJRZENIA GALERII ZDJĘĆ Z OBCHODÓW JUBILEUSZU SZKOŁY.

          CZĘŚĆ I

          CZĘŚĆ II

          Powróćmy jak za dawnych lat, w zaczarowany szkolny świat...

          Powróćmy jak za dawnych lat, w zaczarowany szkolny świat… tak można zaśpiewać na stulecie szkoły, parafrazując znane słowa piosenki. Ogromną uwagę, od początku istnienia naszej szkoły, przywiązywano do twórczości artystyczno – kulturalnej uczniów. Pierwsze wzmianki w kronice szkolnej,   o twórczości artystycznej uczniów, Publicznej Szkoły Powszechnej na Grudowie przypadają na rok szkolny 1926/1927. Na dziedzińcu szkolnym odbyło się zakończenie roku szkolnego zwieńczone występami uczniów - chór szkolny prowadzony był przez St. Krzemińskiego - Zająca. Ówczesny kierownik szkoły p. L. Starościak  na kartach kroniki odnotował: „Chór szkolny odśpiewał kilka pieśni. Śpiewy przeplatane były okolicznościowymi deklamacjami. Zarówno śpiewy jak i deklamacje zyskały u zebranych ogromne uznanie. Nastrój uroczystości, zakończonej żywym obrazem, przedstawiającym pracę społeczeństwa polskiego w wolnej, odrodzonej Ojczyźnie, był bardzo podniosły. Po rozdaniu świadectw rocznych odbyło się przedstawienie amatorskie, urządzone przez p. J. Mierzanowską i p. L. Starościaka. Przedstawienie wypadło b. dobrze”.

          W roku 1928, w 10 - tą rocznicę Odzyskania Niepodległości w Teatrze Letnim w Milanówku, odbyła się uroczysta akademia w wykonaniu uczniów naszej szkoły. W roku 1930 szkoła znana była już w okolicy z wzorowego chóru i zespołu teatralnego, zbierając zasłużone oklaski oraz rozsławiając imię naszej placówki. Cyklicznymi imprezami szkolnymi były uroczystości okolicznościowe związane z historią i wydarzeniami w Polsce (święto Odzyskania Niepodległości, Konstytucja 3 maja), obchody imienin Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, spotkania wigilijne integrujące całą społeczność szkolną, „choinka” szkolna, przedstawienia teatralne, uroczyste ślubowania klas pierwszych.

          W latach 1929 – 30 kierownik szkoły L. Starościak o spotkaniu świątecznym napisał tak: „W okresie Bożego Narodzenia została odegrana przez dzieci pod kierunkiem St. Krzemińskiego - Zająca „Jasełka” – opera dziecięca Or – Ota (A. Oppmana), przystosowana do wykonawców przez reżysera. Bardzo pomysłowa kompozycja sztuki, bogactwo kostjumów, uwzględniające wszystkie dzielnice Polski, tańce i śpiewy narodowe, wybitnie odzwierciedlające kulturę i sztukę ludu naszego – wzbudziły podziw i szczery zachwyt licznie zgromadzonego na przedstawieniu miejscowego społeczeństwa”.

          Mnogość działań artystycznych to zasługa nie tylko kierownika szkoły p. L. Starościaka, ale przede wszystkim kadry pedagogicznej, która zatrudniona była w placówce. Byli to nauczyciele śpiewu, języka polskiego, historii (St. Krzemiński – Zając, J. Mierzanowska O. Modzelewska, A. Starościak).

          Okres II wojny światowej to czas, kiedy edukacja w polskich szkołach przeżywała ciężki okres. „Jedynkę” usuwano z budynku trzykrotnie. Po Powstaniu Warszawskim budynek został zajęty przez szpital „Dzieciątka Jezus” a dla celów szkolnych była udostępniona tylko jedna sala lekcyjna. Nie był to odpowiedni moment do twórczego działania artystycznego uczniów i nauczycieli.

          Lata powojenne to okres przemian społeczno – politycznych, kiedy to uroczystości szkolne przyjęły charakter akademii, obowiązkowego uczestnictwa dzieci i młodzieży w pochodach Pierwszomajowych, obchodów rocznicy Rewolucji Październikowej czy Międzynarodowego Dnia Kobiet.

          31 sierpnia 1952 r., oddano do użytku rozbudowany budynek szkoły nr 1 i wszystkie akademie, uroczystości szkolne odbywały się na scenie sali gimnastycznej, która funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Bujnie rozwijało się życie artystyczne. W latach 1954 – 1962 działały w szkole: zespół muzyczny, koło taneczne, chór, koło teatralne, prowadzone pod kierunkiem nauczycieli p. J. Wieczorkowskiego, p. J. Michalską. Umiejętności artystyczne uczniów pozwalały uświetnić m. in. takie imprezy: „Wieczór muzyki, pieśni i tańców ludowych” zaprezentowany dzieciom węgierskim przebywającym w Wildze (IV 1957 r.), obchody Roku Jubileuszowego związane z 50 – leciem Szkoły Podstawowej nr 1 (1958/59), przedstawienie z okazji 1000 – lecia państwa polskiego („Dzwony Wawelskie”). W roku 1962 zespół muzyczny składał się z czterech sekcji: akordeonistów, mandolinistów, skrzypków i chórzystów, któremu przewodniczył  K. Fedyk  (polecony kierownikowi placówki przez wielkiego przyjaciela naszej szkoły F. Dzierżanowskiego - polski dyrygent, kompozytor, twórca Polskiej Kapeli Ludowej, prowadził amatorską orkiestrę fabryczną przy Stacji Jedwabniczej w Milanówku).

                      Pięknymi popisami tanecznymi uświetniał uroczystości zespół taneczny, który przyjął nazwę „Kalcyty” a prowadzony pod kierunkiem wysoko wykwalifikowanej instruktorki tańca J. Włoczkowską (Państwowy Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze”). A oto jak wspomina swoje lata spędzone w zespole jedna z uczennic, p. T. Dzikowska: „(…) Zawsze cieszyły mnie występy. Sala gimnastyczna, w której jest wybudowana scena była i wówczas, tylko wtedy była bardziej teatralna. Ciężkie, welurowe kotary, kurtyna, dla dziecka to przedsmak prawdziwej sceny. Nie pamiętam jakiegoś specjalnego występu w szkole, bo wszystkie były ważne. Przed występem, zawsze było więcej prób, potem próba generalna, często już w strojach. Stroje były zawsze zadbane, uprane, uprasowane. To był cały rytuał. Wszystko musiało być zapięte na ostatni guzik. Początki zespołu nie były łatwe. (…) Piękne stroje, piękny taniec. O każdym stroju i tańcu można by opowiadać długo, w jaki sposób powstawał. Oczywiście każdy był wzorowany na stroju Mazowsza, choreografia również, gdyż opiekunem zespołu była pani Józefa Włoczkowska, wspaniała tancerka potem pedagog w zespole „Mazowsze”. Przynależność do zespołu mobilizowała do lepszej nauki, ale przede wszystkim był to styl życia,  z perspektywy czasu myślę, że bardzo dobry. (...) Do szkoły i tamtych lat mam duży sentyment i z wielką przyjemnością wspominam tamte lata  z zespołem (...)”

          W 1979 roku powstał zespół muzyczny „Wesołe Nutki” prowadzony przez nauczycielkę muzyki  p. A. Brzeską, kultywujący tradycje ludowego zespołu „Kalcyty”. Należy wspomnieć, że p. A. Brzeska była „Mazowszanką”, więc nie obce Jej są techniki taneczne, wokalne, zarówno rodzime jak i innych narodów, wspaniale przekazane młodym adeptom sztuki muzycznej. W początkach swej kariery artystycznej zespół muzyczny uświetniał swoimi występami akademie szkolne i lokalne (Dzień Seniora, Dzień Nauczyciela, karnawał, Dzień Kobiet, 1 maja, Dni Milanówka  i Grodziska Maz.), a także brał udział w popularnych wtedy Przeglądach Chórów Szkolnych i Przeglądach Dorobku Kulturalnego miast województwa warszawskiego, zajmując wysokie lokaty. Dzieci z zespołu świetnie radziły sobie z tańcem, repertuarem wokalnym a także prezentowały przedstawienia wokalno – teatralne: „Śpiącą Królewna”, „Kot  w butach”, „Kopciuszek”, „Królewna Śnieżka”. Wśród solistów należy wyróżnić:  B. Pietrzak, M. Piotrowska, R. Wyszkowski, B. Pacześna (wokal), M. Pietrzak (akordeon). Popularny w latach 80 – tych program edukacyjny dla dzieci „TIK – TAK”, gościł w murach naszej szkoły w osobach:  E. Chotomskiej (Ciotka Klotka) i A. Grabowskiego (Zając Poziomka). Po spotkaniu z artystami, dzieci zaprezentowały swój dorobek artystyczny zaproszonym gościom, który przyjęty był bardzo entuzjastycznie, zarówno przez gości jak i dziatwę szkolną. W marcu 1987 zespół „Wesołe Nutki” gościł w programie telewizyjnym „TIK – TAK”. Innym ciekawym projektem przygotowanym przez p. A. Brzeską  we współpracy  z Państwową Jednostką Organizacyjną „Polskie Radio i Telewizja” - Agencja POLTEL, był program folklorystyczno – kolędowy dla Polonii amerykańskiej, wyemitowany w bloku świąteczno – noworocznym w TV NBC.

          Nauczycielka, choreograf, zasłużony działacz kultury, laureatka „Szkarłatnej Róży” (1988 r.), nagrody Ministra Edukacji Narodowej (1988 r.), a przede wszystkim wspaniały człowiek – p. A. Brzeska – to postać, która w wielu sercach i pamięci budzi „Wesołą Nutkę” wspomnień.

          Obok działalności zespołu „Wesołe Nutki” w roku szkolnym 1987/88 powstaje zespół wokalny „Wiolinki”, prowadzony przez p. B. Osiadacz i zdobywa pierwsze wyróżnienia w Przeglądzie Zespołów Szkolnych oraz Festiwalu Piosenki Harcerskiej i Turystycznej. Dzieci z klas młodszych bardzo chętnie uczestniczyły w zajęciach oraz prezentowały swoje osiągnięcia w programach szkolnych i lokalnych (Dzień Nauczyciela, karnawał, Dzień Kobiet,I dzień wiosny, Dni Milanówka).

          Uroczystym wydarzeniem dla obu grup artystycznych i społeczności uczniowskiej był dzień 14 grudnia 1989 roku, w którym to szkoła obchodziła jubileusz 81 – lecia Szkoły Podstawowej nr 1. Ten ważny dzień obfitował we wspaniałe wrażania. Przede wszystkim dlatego, że w tym dniu przywrócono szkole imię patrona - ks. Piotra Skargi, przekazano nowy sztandar zaprojektowany przez p. Wł. Starościaka i odsłonięto portret patrona wykonany przez absolwenta naszej szkoły J. Przeździeckiego. Po części oficjalnej odbyła się część artystyczna, w której udział wzięły dzieci i młodzież (zespoły „Wesołe Nutki” i „Wiolinki”), prezentując wspaniałe przedstawienie związane historycznie z czasami ks. Piotra Skargi. W rolę patrona wcielił się uczeń J. Jaworski, który w swoim wystąpieniu cytował fragmenty „Kazań sejmowych”  a przysłuchiwał się im dwór królewski i posłowie na czele z królem Zygmuntem III Wazą (M. Bukowski).

          Dużym powodzeniem cieszyły się spektakle teatralno – muzyczne w opracowaniu nauczycieli: Ł. Kani, E. Przeździeckiej, A. Brzeskiej, B. Osiadacz (np.; „Hej, kolęda, kolęda”, „Jasełka” – czasy żaków krakowskich  z epoki ks. P. Skargi) oraz uroczyste zakończenia roku szkolnego z częścią artystyczną, przygotowywaną przez uczniów razem z wychowawcami.

          Lata 90 – te obfitowały w programy rozrywkowe, organizowane przez Samorząd Uczniowski: Mini Playback Show, Mini Lista Przebojów, Szkolna Szansa na Sukces, I dzień wiosny, gdzie uczniowie prezentowali swoje umiejętności piosenkarskie, często wcielając się w postać znanego artysty. Cóż to była za zabawa!  Nie zabrakło także spektakli teatralno – muzycznych związanych z wielkimi rocznicami. Wspaniałe spotkanie braci uczniowskiej i harcerskiej a poświęcone 77 rocznicy Odzyskania Niepodległości, wieczór poezji  W. Szymborskiej w specjalnie przygotowanej do przedstawienia scenografii (przytulny pokoik a w nim stolik i fotele, na których siedzieli aktorzy – uczniowie i delikatna smuga światła lampy, gorąca herbatka  w filiżankach), ach, jak było miło…, „Kopciuszek” z okazji Dnia Nauczyciela przygotowany przez  pp. K. Pletkus i E. Lipińską, piękne przedstawienie z pieśniami legionowymi, żołnierskimi, przeplatanymi recytacjami przygotowała ze swoją klasą p. J. Głowacka. W grudniu 1998 r., odbyło się 90 – lecie szkoły, które zgromadziło wielu przyjaciół „Jedynki” i znowu można było podziwiać dzieło artystyczne uczniów  i nauczycieli. Pieśni świąteczne, kolędy śpiewane i grane na instrumentach przez zespół muzyczny, sceny jasełkowe pod czujnym okiem (i uchem) p. A.Brzeskiej i E. Przeździeckiej. Druga część spotkania odbyła się na piętrze budynku, gdzie na gości czekał opłatek, wigilijne potrawy i „strawa duchowa” w wykonaniu absolwentów: A. Sprengel, A. Srzałkowskiej, A. Brodowicz, A. Zajdel, K. Wiśniewskiej, P. Jury, J. Osiadacza,  R. Wyszkowskiego – scenariusz i akompaniament p. B. Osiadacz, dekoracja korytarza p. Ł. Kania.

          Piękny program jasełkowo – kolędowy zaprezentowała dziatwa z Integracyjnej Szkoły Podstawowej  a w godzinach wieczornych - dzieci z naszej szkoły i miejscowy chór z kościoła św. Jadwigi Śląskiej na spotkaniu dekanatu grodziskiego z ks. bkp. T. Pikusem. (styczeń 2000 r.)

           Listopadowy „Wieczór Chopinowski” 2000 r., w jesiennej scenerii przy jasnym blasku świec…                 
          W faktogramie, którego autorem jest p. A. Pettyn, uczniowie zaprezentowali fakty dotyczące przechowywania urny kompozytora w Milanówku, przeplatane poezją poświęconą muzyce Chopina w oprawie muzycznej utworów wybitnego pianisty.

                          Lokalnym przedsięwzięciem kulturalnym jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, odbywająca się w „Jedynce” od stycznia 2001 roku. Jest to największa impreza miejska na terenie naszego miasta, skupiająca odbiorców od lat 3 do 103. W szkole naszej panuje wtedy „mrówcze” tempo pracy a w finale „gra” cały sztab ludzi. A tak pisano o nas w prasie lokalnej: „(…) Niewielkiej grupie osób – inicjatorów milanowskiej imprezy (Darkowi z zespołu „Kwadrat”, Beacie z zespołu „Acord”, dh. Marzenie, Waldkowi oraz pani dyrektor SP 1 E. Przeździeckiej), udało się wciągnąć do organizacji imprezy niemal całe miasto. Gospodarzem występów Wielkiej Orkiestry była Szkoła Podstawowa nr 1 (brawa za odwagę). Do organizacji imprezy włączył się Urząd Miasta, Miejski Ośrodek Kultury, ZHP, młodzież i nauczyciele milanowskich szkół, klub sportowy „Milan” i inni. (…)”

                          Tradycyjnie, w maju odbył się „Zielony Koncert”. W 2003 roku, gościliśmy przedstawiciela z Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu, zaproszonego wraz z przemiłymi gośćmi na charytatywny koncert, w którym uczniowie i odważni nauczyciele zaprezentowali repertuar popularnych piosenek w oprawie muzycznej zespołu „Acord”. Zebrane pieniądze, przekazaliśmy na ręce naszego gościa z nadzieją, że możemy pomóc w leczeniu chorych dzieci i przyczynić się do uśmiechu na ich twarzach.

          Dzieci i młodzież w Zespole Szkół Gminnych nr 1 (utworzono 1.09.2002 r.), chętnie uczestniczą  w zajęciach wokalnych, które przyczyniają się do rozpowszechnienia nawyków śpiewaczych, budują więź społeczną i rozwijają potrzebę wspólnego spędzania czasu. Spotkania te pogłębiają i utrwalają u dzieci zainteresowania muzyczne. Szczególne osiągnięcia naszych uczennic w ostatnich latach:
          Udział uczniów naszej szkoły w Festiwalu Piosenki Międzynarodowej w Międzyborowie (2006, 2007, 2008), laureatki: D. Tomaszewska, J. Dziewicka, M. Dziewicka, M. Bartosiewicz,

          Udział uczniów w Wojewódzkim Konkursie Piosenkarskim „Tulipanada” w Ursusie (2006, 2007, 2008), laureatki: D. Tomaszewska, M. Bartosiewicz, P. Naporowska, J. Dziewicka,

          Udział w Festiwalu Kolęd Fundacji Dzieciątka Jezus w MOK Milanówek (2007), laureatki: G. Krystek  i
          P. Wierzchoń,

          VIII Ogólnopolski Dziecięcy Festiwal Śpiewu Patriotycznego w Warszawie (2007), laureatki: M. Maślakiewicz, J. Dziewicka, P. Naporowska, M. Bartosiewicz,
          26 – 27 IV 2008 r. Koncert laureatów Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki „Kryształowa Nuta” Lidzbark Warmiński – Milanówek. Nagroda Grand Prix dla Joanny Dziewickiej za wykonanie piosenki „Dziwny jest ten świat” z repertuaru Cz. Niemena. Laureat tego konkursu weźmie udział w programie TVP 2  „Szansa na Sukces” E. Skrętkowskiej.

          Uroczystości z udziałem zespołu

          11.04.2006 r. Koncert poezji, muzyki i obrazu – spektakl multimedialny o twórczości ks. J. Twardowskiego,

          13.10. 2006 r. Koncert z okazji Dnia Edukacji Narodowej – „Uczniowie –  Nauczycielom”,

          19. 12. 2006 r. Koncert kolęd i piosenek świątecznych – spotkanie świąteczne dla uczniów i zaproszonych gości,

          7.01.2007 r. Koncert kolęd i piosenek świątecznych – koncert w kościele M.B. Bolesnej na Grudowie,

          27.04.2007 r. Uroczyste otwarcie Centrum Sportu i Rekreacji „Grudów”,

          16 X 2007 r. Dzień Edukacji Narodowej – przedstawienie klas II B gimn.,

          14 XI 2007 r. Wieczornica z okazji święta Odzyskania Niepodległości „Jesteś wolna Polsko!”,

          19 XII 2007 r. Koncert Bożonarodzeniowy dla uczniów i zaproszonych gości,

          28 V 2008 r. Zielony Koncert – „Podróż słowiańskiej duszy”.

                       Należy podkreślić, że wiele z tych spektakli powstało dzięki ogromnemu zaangażowaniu p. dyr.
          E. Przeździeckiej, której praca jest nieoceniona we współpracy z dziećmi i młodzieżą, a każde zetknięcie z uczniem owocuje wspaniałymi efektami na niwie artystycznej. Trzeba przyznać, że od początku pełnienia funkcji dyrektora i nauczyciela jęz. polskiego w naszej szkole, p. Przeździecka z ogromną wyrozumiałością, kreatywnością i twórczym działaniem, wzbudziła zaufanie i pozytywną atmosferę współpracy zarówno wśród uczniów jak i grona pedagogicznego.           Nowy rok szkolny 2008/2009, zaowocował już nowymi projektami artystycznymi, które odbyły się  w październiku i listopadzie. Pierwszy z nich odbył się z okazji Dnia Edukacji Narodowej i był zrealizowany na podstawie pomysłu naszej absolwentki A. Haltebrut pt. „Melodie świata”. Dzieci i młodzież zaprezentowały repertuar wokalny ze znanych musicali i operetek. Drugi projekt został zrealizowany według pomysłu p. B. Paczkowskiej z klasą II c szk. podst., w którym zespół wspierał recytatorów wspaniałymi popisami wokalnymi.
                  Ogromny wkład i zaangażowanie w przygotowanie imprez, apeli szkolnych, projektów artystycznych mają w swej pracy pedagogicznej, opiekuńczej i wychowawczej wszyscy dyrektorzy szkoły, grono pedagogiczne oraz rodzice, którym serdecznie dziękujemy.

          Tekst: Beata Osiadacz

          O Naszej Szkole... absolwenci, uczniowie i prasa lokalna

          Najukochańsza!
          Przez wiele lat dbałaś o mnie jak o własne dziecko. Nauczyłaś życia i prawdziwego patriotyzmu. Pamiętam, gdy pierwszy raz przekroczyłam Twoje progi. Poczułam już wtedy, że staniesz się dla mnie drugim domem. Przez lata wzrastałam w mądrości, abyś była dumna z takiej uczennicy. Znasz także moje trudy i sukcesy. Widziałaś na mej twarzy pot i zmęczenie. Nie tylko mnie, ale i innych do siebie przygarnęłaś po to, by poszerzali swoje umiejętności i talenty.
          Kształtowałaś i dałaś przepustkę do lepszego świata wielu. Dzięki Tobie zostali utalentowanymi lekarzami, prawnikami czy znakomitymi inżynierami, ale przede wszystkim dobrymi ludźmi. Wierzę, że to samo stanie się ze mną. Cieszę się tym, że jesteś przewodniczką na drogach młodości. W tym moim liście pragnę też podziękować Ci za wszystko, co dla mnie uczyniłaś. Trwasz tak długo. Twoje mury pamiętają dużo chwil  dobrych i złych. Przeżyłaś dwie wojny. Czy nie zasługujesz za to na pochwałę i wielki szacunek? Pomogłaś, nie poddając się wrogom naszej Ojczyzny. Czy nie można nazwać Cię odważną patriotką? Sama nie miałaś łatwo, a jednak poświęciłaś się dla Polaków. Lata mijały, a Ty zamiast się starzeć, odmłodniałaś wśród sosen i słońca, dając nam wiele radości i pogody ducha. We wrześniu pachniesz nowością i wakacyjnymi wspomnieniami. Podczas październikowych dni dostojnie prezentujesz się w szacie z barwnymi liśćmi. Natomiast gdy wychodzi zza drzewa listopad, błyszczysz się w kałużach deszczu. Grudzień i mroźny styczeń rozpalają w Tobie atmosferę Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku. W lutym witasz nasze ukochane ferie. W marcu oraz kwietniu razem czekamy na pierwsze wiosenne dni. Maj przyozdabia Cię bujną roślinnością. W gorącym czerwcu pachniesz latem i wakacyjnymi przygodami. My, chociaż bardzo radośni z nadchodzącego wypoczynku, już wtedy zaczynamy za Tobą tęsknić. Każdy dzień jest dla mnie osobiście szansą zagarnięcia dobrych ocen. Mam nadzieję, że pomożesz mi przetrwać wszelkie porażki i niepowodzenia. Jesteś ogromnie szczęśliwa, mogąc dać uczniom i nauczycielom godne warunki do pracy i nauki. Masz w swojej pamięci wielu uczniów. Tych lepszych oraz tych trochę słabszych, zdolnych i leniwych. Widziałaś jak dorastali. Czy to nie jest wyjątkowe uczucie? To wielki zaszczyt chodzić do szkoły takiej ja Ty. Czas ten nigdy nie uważałam za stracony. Ciągle nie potrafię uwierzyć, że masz już wiek. Wyglądasz, jakbyś była niedawno zbudowana. Rok po roku, po prostu piękniejesz! Nauką i wzorowym zachowaniem chcemy Cię pokazywać z jak najlepszych stron oraz odwdzięczyć się za Twoją troskę i miłość do nas. Coraz więcej wokół Ciebie roślin i ptaków, które uszlachetniają Twe wspaniałe oblicze swoim wyglądem i śpiewem.
          Życzę Ci jeszcze stu następnych wiosen, abyś wszystkim pokoleniom nadal mogła pokazywać czym jest i jak ważną rolę odgrywa w naszym życiu nauka. Twoje dwusetne urodziny chciałabym hucznie świętować, by tym pokazać jak bardzo Ciebie kocham i szanuję. Długo będziesz w mojej pamięci jako najlepsza szkoła na świecie!

                               Twoja uczennica

                                           Ania

          Tekst: Anna Lefler uczennica klasy II c gimnazjum, laureatka Konkursu Literackiego.
           

          **********************************************

           "Jako absolwent szkoły najwięcej zawdzięczam p. Janowi Miłoszewskiemu, który był moim wychowawcą, nauczycielem języka polskiego i geografii w kl. V-VIII.
          Na lekcjach jęz. polskiego wymagał starannego pisma; mówił, że "litery powinny być okrągłe i zamknięte". Wielu z nas nauczyło się tak pisać.
          Na lekcjach geografii p. Miłoszewski nauczył mnie bezbłędnie lokalizować najmniejsze wyspy na Pacyfiku, góry, rzeki i inne trudne do odnalezienia miejsca.
          Wklasach młodszych I-IV moją wychowawczynią była p. Stefania Balcerek, uczyła j. polskiego i biologii. W klasie piatej p. Balcerek zorganizowała konkurs czytelniczy, polegający na zilustrowaniu fragmentów dowolnej książki. Wykonałem album z ilustracjami do książki Arkadiego Fidlera
          pt. "Mały Bizon" i zdobyłem I miejsce.
          Szkoła im. ks. Piotra Skargi od początku swego istnienia szczególnie wysoko stawiała sprawy wychowania patiotycznego. Osobowością w tej dziedzinie był p. Ludwik Starościak (dyrektor szkoły). Z jego inicjatywy posadzono w 10-tą rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości tj. 11.11.1918r. "Drzewko Wolności"- jedyne w Polsce.
          Rozpoczęcie roku szkolnego i inne uroczystości celebrowane były zawsze odśpiewaniem hymnu państwowego i wczągnięciem na maszt biało-czerwonej flagi".
          Włodzimierz Starościak

          **********************************************

           "W latach 1967 - 1971 byłem uczniem Szkoły Podstawowej nr 1 w Milanówku. Uczyli mnie wspaniali pedagodzy. Bardzo mile wspominam p. Józefowicz, nauczycielkę języka polskiego.
          Byłem zapalonym sportowcem, dlatego wiele wspomnień mam z imprez i zawodów sportowych, które organizował p. Marian Lipski. Nasza drużyna piłkarska w 1971r. zajęła I miejsce w Turnieju Piłkarskim "O złotą piłkę". Był to wielki sukces na skalę województwa warszawskiego.
          W czasach mojej nauki bardzo prężnie działało harcerstwo, które miało wielki wpływ na pozytywny rozwój osobowości młodzieży szkolnej".
          Były kapitan drużyny piłkarskiej Zbigniew Ślusarczyk

          **********************************************

          ŻYCIE ARTYSTYCZNE "JEDYNKI"

          "Myślę, że nikt specjalnie nie lubił akademii szkolnych. Chociaż dla mnie zawsze będą kojarzyły się właśnie z występami w Zespole tanecznym. Akademie były organizowane w tamtych latach podobnie jak i teraz, tak myślę: Dzień Nauczyciela, Dzień Wojska Polskiego
          i te mniej chlubne rocznice, które nikogo specjalnie nie cieszyły. Teraz jest chyba podobnie z jednych Akademii dzieciaki się cieszą, z innych niekoniecznie. Zawsze cieszyły mnie występy. Sala gimnastyczna, w której jest wybudowana scena była i wówczas, tylko wtedy był bardziej teatralna. Ciężkie, welurowe kotary, kurtyna, dla dziecka to przedsmak prawdziwej sceny. Nie pamiętam jakiegoś specjalnego występu w szkole, bo wszystkie były ważne. Przed występem, zawsze było więcej prób, potem próba generalna, często już w strojach. Stroje były zawsze zadbane, uprane, uprasowane. To był cały rytuał. Wszystko musiało być zapięte na ostatni guzik. Początki zespołu nie były łatwe. W działalność zespołu byli zaangażowań również nasi rodzice. Stroje były szyte przez rodziców niejednokrotnie przez moja mamę. Pamiętam piękne sukienki do Poloneza uszyte z błyszczącej podszewki (takiego dobrego gatunku podszewki teraz się nie kupi) o cudownych kolorach: turkusowa, morska, łososiowa, różowa, wrzosowa i błękitna. Chłopcy mieli poszyte kamizelki z tego samego materiału. Piękne stroje, piękny taniec. O każdym stroju i tańcu można by opowiadać długo w jaki sposób powstawał. Oczywiście każdy był wzorowany na stroju Mazowsza, choreografia również, gdyż opiekunem zespołu była Pani Józefa Włoczkowska, wspaniała tancerka potem pedagog w zespole Mazowsze. Przynależność do zespołu mobilizowała do lepszej nauki, ale przede wszystkim był to styl życia, z perspektywy czasu myślę, że bardzo dobry. (...) dziedzina artystyczna jest najbarwniejszą stroną życia szkoły a Jedyneczki szczególnie. O ile dobrze pamiętam w tym samym czasie co istniał zespół taneczny, istniała równiez orkiestra szkolna (...) Do szkoły i tamtych lat mam duży sentyment i z wielką przyjemnością wspominam tamte lata z zespołem (...)".
          Teresa Dzikowska
          (okres działalności w latach 1966 - 1973)


          ******************************************************

          "Pamiętam swój występ w zespole "ludowym", byłam wtedy w pierwszej czy drugiej klasie. Dobrze nie pamiętam, ale chyba byłam jedną z najmłodszych uczestniczek tego zespołu. Tańczyliśmy na scenie różne tańce ludowe, stroje były bardzo ciężkie. W siódmej czy ósmej klasie miałam występ solowy gry na pianinie. Muzyki uczyła wtedy p. Alicja Brzeska.
          Nie mam pojęcia czy zachowały się jakiekolwiek zdjęcia.Bardzo miło wspominam te chwile".

          Sylwia Kotowska (Lewandowska)
          (okres dziłalności w latach 1979 - 1984)

          ******************************************************

          Fragment listu byłego nauczyciela naszej szkoły ks. Roberta Mikosa

          "(...) Z okazji 230 rocznicy powstania Komisji Edukacji Narodowej pragnę moim Kochanym: Pani Dyrektor, wszystkim Nauczycielom i Pracownikom wtedy "Jedynki" - a dziś Zespołu Szkół Gminnych nr 1 w Milanówku najprzód bardzo dziękować za Wasz wysiłek i poświęcenie w nauczaniu i wychowaniu uczniów, dziękuję za niesamowitą życzliwość i pomoc dla mnie, gdy w 1996 r. rozpocząłem pracę w Waszej - naszej szkole (...)".

          Korespondencja z 2003 roku

          ******************************************************

          Artykuł ze strony internetowej www.obiektyw.info
          STO LAT JEDYNKI W MILANÓWKU

          Szkoła Podstawowa Nr 1 w Milanówku ukończyła 100 lat. Szanowna Jubilatka otrzymała z Urzędu Miasta w prezencie sprzęt nagłaśniający, a dyrekcja szkoły od pracowników 100 róż! Z okazji jubileuszu odbyły się uroczystości podkreślające tę wyjątkową datę.

          W ostatni piątek, 12 grudnia obchody stulecia popularnej JEDYNKI rozpoczęła uroczysta msza święta w kościele Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Szkolnej, celebrowana przez kilku księży, którzy uczyli lub uczą religii w tej szkole. Piękną homilię wygłosił ksiądz Prałat Eugeniusz Dziedzic. Po mszy uczestnicy przeszli pod budynek szkoły, gdzie obok wejścia do głównego budynku odsłonięto pamiątkową tablicę. Nowa tablica z okazji 100-lecia znalazła się obok tej sprzed 50 lat.

          Po odsłonięciu tablicy zaproszeni goście przeszli do nowej hali sportowej, gdzie odbyła się uroczysta akademia. Zaproszonych gości długo witała Pani Dyrektor, Elżbieta Przeździecka kierująca szkołą od 22 lat, wyczytując z imienia i nazwiska stu zaproszonych gości. Bardzo ciekawe były wystąpienia byłych dyrektorów, z których jeden przemawiał wierszem, a drugi wspominał barwnie swój pobyt w szkole jako uczeń. O historii wspomniał też nauczyciel JEDYNKI, Włodzimierz Starościak, syn wieloletniego kierownika tej placówki Ludwika Starościaka – legendy szkoły. Z okazji 100-lecia najwybitniejsze postacie, najbardziej zasłużone dla szkoły otrzymały z rąk Burmistrza Jerzego Wysockiego symboliczne nagrody - „Jedynki”, a nauczyciele przygotowywujący uroczystość okolicznościowe dyplomy od Pani Dyrektor.

          Akademię uświetnili uczniowie szkoły, którzy pod okiem nauczycielki muzyki Beaty Osiadacz i innych nauczycieli przygotowali wspaniały program przedstawiony wierszem, piosenką, tańcem i pokazami gimnastycznymi. Nie jednemu byłemu uczniowi zakręciła się w oku  łza…

          Uroczystość zakończyła obfita biesiada, która choć odbyta na stojąco (dla wybrańców na siedząco) ułatwiła uczestnikom rozmowy, a zwłaszcza wspominanie.

          Z okazji 100-lecia szkoła wydała piękny folder zawierający szereg historycznych i współczesnych zdjęć, opisów i wspomnień. Zdjęcia można było tez obejrzeć na przygotowanej wystawie.

          Szkoła podstawowa to 8 lat historii każdego z nas. Dzisiaj, gdy szkoła podstawowa i gimnazjum znajduja się w jednym budynku - nawet 9 lat. Jak to ważny dla każdego okres, uświadamiamy sobie dopiero po latach, dzięki m.in. takim uroczystościom jak ta. A jak traktuje ten okres współczesna młodzież? Poniżej zamieszczamy tekst autorstwa Ani Lefler o swojej szkole, uczennicy klasy IIc gimnazjum Zespołu Szkół Nr 1 im Piotra Skargi w Milanówku. Tekst wyjątkowy, nagrodzony wyróżnieniem w konkursie literackim „Szkoła, uczniowie, nauczyciele”, w listopadzie 2008 r.

          Absolwent Szkoły Nr 1 w Milanówku
          Zbigniew Bohdan

          Stuletni jubileusz „Jedynki”     artykuł z "Kuriera Południowego"

          Piątek, 12 grudnia był szczególnym dniem dla Zespołu Szkół Gminnych nr 1 im. ks. Piotra Skargi w Milanówku. W tym dniu bowiem szkoła obchodziła 100-lecie swojego istnienia. Podniosły nastrój, obecność dawnych pracowników, absolwentów, przyjaciół placówki oraz ich wspomnienia, sprawiły, że nie jednemu z gości łezka zakręciła się w oku.
           

          Uroczystości rozpoczęły się mszą świętą, po której odsłonięto pamiątkową tablicę, ufundowaną przez rodziców i uczniów. W piękny nastrój wprowadził zebranych ksiądz dziekan, który mówił o misji, funkcji i przesłaniu, jakie niesie za sobą wychowanie szkoły, mające odzwierciedlanie we wnętrzu każdego ucznia.
          Rola tej szkoły w kształtowaniu tożsamości naszej małej ojczyzny milanowskiej, jest nie do przecenienia - mówił burmistrz Milanówka, Jerzy Wysocki. - Przez nią przeszły dwie trzecie, a nawet więcej naszej społeczności.
          Nie zabrakło byłych dyrektorów, nauczycieli i absolwentów- tych sędziwych i młodszych oraz przyjaciół placówki. Obecni byli także przedstawiciele samorządu wojewódzkiego, powiatowego, gminnego, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Kuratorium Oświaty, władz kościelnych oraz rodzice. Dyrektor, Elżbieta Przeździecka otrzymała podziękowania i kwiaty za pieczę sprawowaną nad szkołą. Przemówienia gości odwoływały się przede wszystkim do wspomnień i historii placówki. Uroczystość uatrakcyjniły występy artystyczne młodszych i starszych uczniów. Były wiersze o szkole, zarówno nostalgiczne jak i śmieszne, był pokaz tańca towarzyskiego oraz poloneza, a dwóch chłopców wystąpiło ze swoją „edukacyjną” piosenką w stylu rap. W przerwach pomiędzy występami przepięknie śpiewał szkolny chór. Każdy mógł też obejrzeć wystawę zdjęć upamiętniających historię zapisaną w obiektywie, wpisać się do księgi pamiątkowej oraz kupić cegiełki, książki, pocztówki i foldery o historii „Jedynki”. Gala zakończyła się biesiadą wszystkich zaproszonych gości. Przy wspólnym stole wspominali stare dzieje i wsłuchiwali się w opowieści nauczycieli i kolegów z ławy szkolnej.
          - Ta szkoła jest symbolem walki mieszkańców Milanówka o polską edukację pod zaborem rosyjskim i przetrwanie w czasie trudnych lat okupacji. Wielu wspaniałych pedagogów swoim autorytetem, wiedzą i wolą utrzymywali i utrzymują poziom nauczania i wychowania - podkreśla Elżbieta Przeździecka, dyrektor ZSG nr 1 w Milanówku.

          JASEŁKA 18.12.08

          FOTOGALERIA

          GALA OSCAROWA 1.06.09

          FOTOGALERIA

          PAKIET WAKACYJNY 15.06.09

          FOTOGALERIA

          PAKIET WAKACYJNY 16.06.09

          FOTOGALERIA

          DZIEŃ SPORTU - KLASY I - III SP. 17.06.09

          FOTOGALERIA

          KONKURSY, ZAWODY SPORTOWE, FESTIWALE - ROZDANIE NAGRÓD 17.06.09

          FOTOGALERIA

          UROCZYSTE ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO 2008/2009 19.06.09

          FOTOGALERIA

          Nasze osiągnięcia 2008/2009

          „JEDYNKA” - konkursy przedmiotowe odkrywają talenty !!!


          Udział w konkursach przedmiotowych to najlepszy sposób odkrywania i rozwijania przez uczniów swoich zainteresowań i uzdolnień.

          W naszej „Jedynce”, również mamy uzdolnione dzieci, które biorą udział w konkursach przedmiotowych organizowanych przez lokalne władze, szkoły i Kuratorium Oświaty w Warszawie.

          W II Powiatowym Konkursie Anatomicznym „Ciało człowieka bez tajemnic” pod honorowym patronatem Starosty Powiatu Grodziskiego Marka Wieżbickiego oraz Burmistrza Miasta Milanówek Jerzego Wysockiego, zorganizowanym przez Gimnazjum MTE, wzięło udział sześciu uczniów naszej szkoły. Marta Kolecka i Zofia Uberna (uczennice klasy IIa gimn.), uzyskały najwyższą ilość punktów w etapie szkolnym i zakwalifikowały się do etapu powiatowego, który odbył się 7 maja 2009 r.  Marta Kolecka zakwalifikowała się do II etapu konkursu biologicznego zorganizowanego przez Kuratorium Oświaty w Warszawie.

          Laureatem Wojewódzkiego Konkursu Fizycznego dla uczniów gimnazjów, zorganizowanym przez Kuratorium Oświaty w Warszawie został Aleksander Kołodziej, uczeń klasy IIa gimn., zdobywając najwyższą ilość punktów – 100% prawidłowych odpowiedzi. Ten zdolny uczeń wziął również udział w Konkursie Matematycznym MERIDIAN INTERNATIONAL SCHOOLS w Warszawie zorganizowanym pod patronatem Mazowieckiego Kuratora Oświaty i Urzędu m. st. Warszawy - Biuro Edukacji. Otrzymał ocenę bardzo dobrą i znalazł się wśród 70 – ciu najlepszych uczniów w/w konkursu w kategorii szkół gimnazjalnych. W ramach dalszego rozwijania zdolności i zainteresowań, zaproszono Aleksandra na 32 godzinne warsztaty matematyczne i jęz. angielskiego, które odbywać się będą w Wyższej Szkole Informatyki w Warszawie i prowadzone przez wykładowców wyższych uczelni.

          W związku z uroczystymi obchodami jubileuszu 110 lat Letniska Milanówek oraz 90 lat Gminy Milanówek, Burmistrz Miasta Milanówka zaprosił dzieci i młodzież do wzięcia udziału w „Konkursie na dziecięce logo obchodów jubileuszowych Miasta Milanówka”. Wśród laureatów konkursu znalazły się także uczennice naszej szkoły. Dnia 28 kwietnia 2009 r., podczas sesji Rady Miasta zostały ogłoszone wyniki i przyznano nagrody. Kalina Hussein (ucz, kl. I A gimn.), zdobyła III miejsce a Edyta Siekierska (ucz. kl. I B gimn.), wyróżnienie. Wszystkie konkursowe prace będzie można obejrzeć na wystawie w Milanowskim Centrum Kultury, podczas uroczystej Sesji Rady Miasta 5 czerwca br., w ramach obchodów 90 - lecia  Gminy Milanówek i 110 - lecia Letniska Milanówek.

          Jak co roku, uczniowie z naszej szkoły biorą udział w Międzypowiatowym Festiwalu Piosenki Międzynarodowej „Piosenka nie zna granic” w Międzyborowie. Dnia 6 maja 2009 r., na scenie Zespołu Szkół w Miedzyborowie, młodziutka wokalistka z klasy V A – Ewa Biegańska, wykonała piosenkę  z repertuaru Elvisa Presley`a „Fever”. „Gorączka” niestety, nie udzieliła się jury, które przysłuchiwało się wielu zdolnym wykonawcom a Ewa otrzymała dyplom za udział w konkursie i brawa. Trudno się też temu dziwić, bo poprzednie edycje wygrywały uczennice z „Jedynki”, więc poziom, który został narzucony w ubiegłych latach zmobilizował wszystkich do ogromnej pracy w przygotowaniu repertuaru. Jednocześnie (ku uciesze innych uczestników), daliśmy szansę wygrać Festiwal równie uzdolnionym artystom z innych szkół powiatu grodziskiego i żyrardowskiego. Ewie, serdecznie dziękujemy za dzielne reprezentowanie naszej szkoły!!! Miłym akcentem pozytywnej współpracy szkół z Milanówka i Międzyborowa jest zaproszenie laureatek poprzednich edycji (Joanna Dziewicka, Maria Bartosiewicz, Małgorzata Dziewicka), do udziału artystycznego w uroczystych obchodach Dnia Międzyborowa, który odbędzie się 31 maja 2009 r.

          Przygotowanie się do olimpiady to duży wysiłek ucznia i nauczyciela, ale umożliwia zainteresowanej młodzieży zdobycie szerszej wiedzy nie objętej często programem nauczania.  W pogłębianie wiedzy, rozwijanie zainteresowań przedmiotowych i przygotowanie uczniów  do konkursów zaangażowały się pp. Elżbieta Lipińska, Iwona Medykowska – nauczycielki biologii  i chemii, Barbara Kopeć – nauczycielka matematyki i Joanna Piliszek – nauczycielka fizyki.  Do udziału w prezentacjach artystycznych uczniów przygotowała p. Beata Osiadacz

          Współpraca nauczyciel – uczeń – rodzic, zaowocowała wysokimi wynikami w konkursach. Udział, wygrana, bądź zdobycie tytułu laureata pomaga w dalszym kształceniu. Warto, więc propagować różnorodne konkursy przedmiotowe wśród uczniów.

          Gratulacje dla uczestników, rodziców i nauczycieli!!!

          Tekst:
          Beata Osiadacz