O SZKOLE SŁÓW KILKA

 

 

"Rodem Warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel". 

                                                                                                                                                        C. K. Norwid

 Fryderyk Franciszek Chopin – najwybitniejszy polski kompozytor i pianista, urodził się we wsi Żelazowa Wola w powiecie Sochaczewskim. Za dzień urodzin kompozytora rodzina i on sam uznawali dzień 1 marca 1810 roku, jednak w metryce chrztu sporządzonej w kościele parafialnym w Brochowie widnieje data 22 lutego. Rozbieżność ta do dnia dzisiejszego nie została ostatecznie rozstrzygnięta, choć współcześnie pierwszeństwo oddaje się dacie obchodzonej przez samego kompozytora i jego najbliższych.

Najprawdopodobniej pierwszy kontakt z fortepianem miał Chopin we wczesnym dzieciństwie, gdy słuchał gry matki. Pierwsze samodzielne próby podejmował pod okiem Ludwiki, a w wieku lat sześciu rozpoczął regularną naukę gry u prywatnego nauczyciela muzyki, czeskiego imigranta Wojciecha Żywnego.

Jego talent muzyczny rozwijał się niesłychanie szybko. W 1822 roku Wojciech Żywny zasygnalizował państwu Chopinom z lojalnością godną wiernego przyjaciela, iż nie jest w stanie już dalej rozwijać umiejętności swego podopiecznego. Fryderyk zaczął pobierać mniej regularne lekcje prywatne, jednak prowadzone przez najwybitniejszych mieszkających w Warszawie nauczycieli: kompozycji u Józefa Elsnera.

Kolejne lata upłynęły na nauce i wielu występach. Chwalony za biegłość oraz niespotykany w tak młodym wieku wyraz interpretacji, zaczął też uprawiać trudną sztukę improwizacji, zarówno w prywatnym otoczeniu przyjaciół, jak i w salonach arystokracji.

W roku 1826 rozpoczął Chopin kolejny, ostatni etap edukacji. Wstąpił w szeregi studentów Szkoły Głównej Muzyki przy Uniwersytecie Warszawskim, którą kierował Józef Elsner. Doceniony już w pierwszym roku – Elsner notuje: „szczególna zdolność”.

Grywał chętnie własne kompozycje, rosła jego sława jako wybitnego kompozytora i niezrównanego pianisty. W pierwszych latach pobytu w Paryżu, udzielał się głównie jako pianista, dając dużą ilość koncertów, później skupił się bardziej na działalności twórczej. Nie zaprzestawał przy tym prowadzenia zajęć dydaktycznych, które nadal stanowiły podstawę jego utrzymania .

Ostatni jego publiczny koncert miał miejsce w Londynie 16 listopada1848 roku. W ciężkim stanie wrócił do Paryża, nie odzyskał już zdrowia. Zmarł 17 października 1849 roku w swoim mieszkaniu przy Place Vendome 12. Jego ciało złożono na słynnym paryskim cmentarzu Pére-Lachaise, w czasie pogrzebu odegrano, zgodnie z jego wolą Requiem Mozarta.  W kościele św. Krzyża w Warszawie znajduje się serce wybitnego polskiego kompozytora.

Serce Chopina w Milanówku

"Gdzie skarb twój, tam serce twoje" - na łożu śmierci Chopin wypowiedział swoje ostatnie życzenie, by jego serce znalazło się w Polsce, w ojczyźnie. Do Warszawy zostało przywiezione przez siostrę muzyka - Ludwikę Jędrzejewiczową i spoczęło w kościele św. Krzyża. 7 września 1944 roku Niemcy plądrowali świątynię i wykradli serce. Jednak główny dowódca faszystowskich wojsk, bezlitośnie niszczący opór warszawskich powstańców, o dziwo, przekazał relikwię arcybiskupowi Antoniemu Szlagowskiemu. Początkowo urnę z sercem arcybiskup umieścił w swojej prywatnej kaplicy w Milanówku, ukrywał ją także w mieszkaniach prywatnych osób, które często nie działy, co przechowują. Z czasem urna powróciła na plebanię i znajdowała się tam do 17 października 1945 roku - 96. rocznicy śmierci wielkiego Fryderyka. Tego dnia jego serce uroczyście powróciło do warszawskiego kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Ze wspomnień Bronisława Sydowa - krytyka muzycznego i chopinologa: "urna składa się z zewnętrznej skrzynki dębowej, w której znajduje się druga skrzynka - mahoniowa. W wieko jest wpuszczona srebrna blaszka w formie serca z napisem wyrytym, zawierającym daty urodzenia i zgonu Fryderyka Chopina. Wewnątrz tej skrzynki znajduje się słój kryształowy, hermetycznie zamknięty, w którym w przezroczystym alkoholu znajduje się doskonale zachowane serce Chopina. Rzuca się w oczy wielkość serca: jak na postać średniego wzrostu jest ono niepomiernie wielkie."(www.tvp.com.pl)

http://pl.chopin.nifc.pl/chopin

 

SPRAWOZDANIE Z KONKURSU RECYTATORSKIEGO PT.

"MUZYKA WIERSZEM MALOWANA"

W środę 21.IV.2010 r., w naszej szkole odbył się konkurs recytatorski "Muzyka wierszem malowana". Konkurs był poświęcony Fryderykowi Chopinowi w 200. rocznicę Jego urodzin. Uczniowie z chęcią przygotowywali sale do tego dnia. Każdy miał jakieś zadanie - jedni wycinali nutki, drudzy rysowali plakaty. W dniu tej uroczystości do sali gimnastycznej, uczniowie klas I - III, weszli krokiem poloneza. Przed recytacją, dzieci z klasy II b, odegrały scenkę opowiadającą o zyciu Fryderyka Chopina. W przedstawieniu brała także udział koleżanka z naszej klasy - Martynka Zawalska. Następnie koleżanka i koledzy z kl. I - III recytowali wiersze poświęcone kompozytorowi. Jury, złożone z nauczycieli i uczniów, wytypowało zwycięzców. Pierwsze miejsce na poziomie klas III zajął Konrad Pajączek - kolega z naszej klasy, a drugie Martyna Zawalska, także nasza koleżanka. Po recytacji każda klasa otrzymała zadania do wykonania, np: ułożyć fraszkę o Chopinie, napisać list, ułożyć prawidłowo gamę, wykonać gazetkę itp. Zadaniem naszej klasy było ułozenie fraszki o wielkim kompozytorze. Na koniec każda klasa zaprezentowała opracowane zadanie. Uczniowie wykazali się dużą pomysłowością. Uroczystość prowadziły panie: Beata Paczkowska i Anna Wróbel. Zabawa była wspaniała. W bardzo ciekawy sposób pogłębiliśmy swoją wiedzę o znanym kompozytorze - Fryderyku Chopinie.

                                                                      Klasa III a z wych. A. Gołębiowską